Als je vanuit Noord-Europa naar het zuiden gaat rijden komt er een moment dat je een hooggebergte gaat passeren. Als dat gebeurt zijn er vaak een aantal dingen die opvallen: het weer is aan de zuidkant van het gebergte vaak beter, de rivieren stromen opeens een andere kant op en vaak kom je in een ander land de bergen af dan waar je ertegenop ging. Maar in Europa is er nog een zeer opvallend verschijnsel. Boven de grote bergpartijen eten, koken en bakken we in plantaardige oliën die, afhankelijk van de streek, van allerlei soorten planten gemaakt kunnen zijn: zonnebloem, koolzaad, noten, noem maar op... Onder de grote gebergten gebruikt men als het even kan het liefst maar een soort plantaardige olie: Olijfolie!

jong geleerd.....

Daarom is het het van belang regelmatig en in voldoende mate olijfolie te gebruiken in je dieet. Tot 12 maanden (babies) kun je beter geen olijfolie opnemen in het dieet omdat het tere spijsverteringsstelsel van een baby nog niet opgewassen is tegen de onverzadigde vetzuren in olijfolie. Maar vanaf de eerste verjaardag van je baby kun je los! Omdat olijfolie (vanuit de pitten en bladeren) tijdens het persen vaak een (voor volwassenen aangename) bitterheid verkrijgt, vinden niet alle kinderen olijfolie even aangenaam. Daarom hebben we een olijfolie speciaal voor kinderen: de Casa Anadia Junior, waar geen bitterheid in zit waardoor hij door kinderen zelfs als 'zoet' ervaren wordt. Op deze manier leer je je kinderen al vanaf heel jong om olijfolie, en daarmee de gezondheidsvoordelen ervan, in hun dagelijkse dieet op te nemen. En kunnen ze net als jij stoer met hun eigen fles wat smaak toevoegen aan hun pasta, groenten en andere gerechten.

Portugal kent meer dan 130.000 agrarische bedrijven die olijven verbouwen. Maar een beperkt aantal van deze bedrijven maakt hier voor de (internationale) handel bestemde olijfolie van. Het merendeel produceert voor eigen en/of lokale consumptie. Als je kijkt naar de bedrijven die professioneel olijfolie produceren zie je een grote overeenkomst met de professionele (Franse) wijnproducenten. Het Franse chateau of domain is in Portugal vaak een Casa of Quinta. Het door de wijnboeren vaak verheerlijkte 'terroir' (een combinatie van grondsoort, klimaat, geografische ligging en historie) speelt voor de Portugese olijfboer een even belangrijke rol. En de hoeveelheid olijvenrassen zijn op een hand niet te tellen. In Portugal vindt men echter dat de beste kwaliteit olijfolie alleen behaald kan worden door lokale variëteiten te gebruiken (ook al stammen ze af van dezelfde bomen als die in bijvoorbeeld Spanje...). Aan de fabricage, opslag en verpakking zijn strenge regels verbonden en de de meeste Portugese regio's kennen inmiddels een D.O.P.: Denominação de Origem Protegida, wat in het Nederlands als beschermde oorprongs benaming (B.O.B.) kan worden vertaald. 

Viva sua vida wil de dingen die het dagelijks leven in Portugal zo bijzonder maken graag ook voor Nederlanders beschikbaar maken. Daarom importeren wij de olijfolies (en wijnen) van Casa Anadia (in het Portugees lossen de twee a's in elkaar op: je zegt kaazanaadia). Dit adelijke landbouw huis heeft een oorsprong in de 13e eeuw en is rond 1647 ook olijfolie gaan produceren. Voor ons is dit een voorbeeld van het beste dat Portugal op het gebied kwalitatief ongeëvenaarde traditionele olijfolie productie te bieden heeft.

Het productieproces van Olijfolie

Olijven worden meestal van november tot januari geoogst, afhankelijk van de soort olijven. Voor de betere olie worden de olijven vaak met de hand geplukt. Olijven die van de boom gevallen zijn, worden niet gebruikt, zij zijn te rijp. De moderne schudmachines, die de boom schudden waarna de vruchten vanzelf vallen, worden bij oudere olijfbomen niet gebruikt, daar zij de wortels zouden kunnen beschadigen.

Omdat olijven na het plukken snel beginnen te fermenteren, moeten ze zo snel mogelijk verwerkt worden. In een aantal processtappen worden takjes en blaadjes verwijderd en de olijven worden gewassen en gemalen tot een pasta. Uit deze pasta kan vervolgens de olie gewonnen worden. Dat kan op twee manieren, namelijk door te persen of door te centrifugeren.

Persen

De pasta wordt gekneed en geperst, vroeger met een vijzelpers, later hydraulisch onder grote druk tot 400 bar. Het olie-watermengsel uit de pers wordt gescheiden in een centrifuge. Hoewel dit de koude persing wordt genoemd, wordt de pasta iets verwarmd door de wrijving, maar hierdoor kan de olie gemakkelijker uit de pasta komen. De temperatuur mag echter niet boven de 28 °C komen, om te voorkomen dat de chemische samenstelling van de olie verandert. Dit geldt ook voor de olie nadat hij in de fles gebracht is.

De eerste persing geeft een opbrengst van ongeveer 10-20% olie bij ±15 °C, dat wil zeggen voor 1 liter olijfolie is 5-10 kilo olijven nodig.

In de 'hoge productiviteitslanden' wordt tegenwoordig steeds vaker gecentrifugeerd dan geperst. Er is dan geen sprake meer vaan een eerste of tweede persing en dus is het niet mogelijk op de wijze 'extra virgem' oliefolie te produceren. In Portugal wordt deze methode nagenoeg niet gebruikt. Ze past ook niet bij het ambachtelijke karakter van de olijfolie productie.

Categorieën olijfolie

De International Olive Council (IOC) heeft regels opgesteld omtrent de verschillende categorieën olijfolie:

• "Extra Virgem olijfolie" (Extra virgin olive oil, EVOO) moet mechanisch worden geperst zonder hitte of chemische toevoeging en moet minder dan 0,8% vrije zuren bevatten. De olie is uit de eerste, koude pers.
• "Virgem olijfolie" (Virgin olive oil) moet minder dan 2,0% vrije zuren bevatten. Een variant met minder dan 3,3% vrije zuren is uitsluitend bedoeld voor raffinage of technisch gebruik: "Virgin olijfolie niet geschikt voor consumptie" (Virgin olive oil not fit for consumption).
• "Ordinary virgem olijfolie" moet minder dan 3,3% vrije zuren bevatten en mag niet in alle landen direct aan de consument worden verkocht.
• "Geraffineerde olijfolie" (Refined olive oil) is via raffinage geproduceerd uit virgin olijfolie en moet minder dan 0,3% vrije zuren bevatten.
• "Olijfolie" (Olive oil) is een mengsel van EVOO en geraffineerde olie die mechanisch is geproduceerd. De pulp wordt voor een tweede keer geperst, verhit en gewassen om meer olie te produceren. Door de verhitting wordt de smaak lichter en daardoor goed om voor het koken te gebruiken Het bevat minder dan 1,0% vrije zuren.
• "Vruchtenpulp olijfolie" (Olive pomace oil) is de olie die wordt verkregen door de vruchtenpulp met oplosmiddelen of ander middelen te behandelen, daarbij uitgesloten olie die verkregen wordt door re-esterificatie of mengen met andere olie.

Onze olijfolies en wijnen van Casa Anadia kun je uiteraard kopen in de winkel

Met de definitieve afschaffing van de morgadios (1863) (Morgadios is in het Nederlands: majoraat. Dit is een verdeelsysteem voor erfenissen gebaseerd op Fideï-commis. Bij deze verdeling gaat het te erven goed in zijn geheel over op de oudste zoon. Het is vooral van belang bij de troonopvolging.) en het overlijden van IV graaf van Anadia, in 1870, vererfde dit bezit van Alferrarede aan zijn zoon Carlos de Sá Paes do Amaral Pereira Meneses d'Almeida Vasconcelos Quifel de Barberino, ridder in de Orde van Malta en derde mannelijke kind van zijn ouders.

In 1882 verleende koning D. Luís aan Carlos Paes do Amaral de titel van burggraaf van Alferrarede en datzelfde jaar verhief hij hem tot graaf met dezelfde benaming. Het was de eerste graaf en burggraaf van Alferrarede die opdracht gaf tot de bouw van een neogotisch kasteel op het landgoed, later bekend als Castelo de Alferrarede, waar koning D. Carlos I verbleef. De graaf van Alferrarede had slechts één dochter, D. Maria da Assunção, die trouwde met D. António de Souza e Holstein, markies van Faial en graaf van Calhariz. Dit echtpaar had geen nakomelingen, zodat hun vertegenwoordiging in de eerste lijn van het Huis Anadia viel, zijnde de huidige IV graaf van Alferrarede, Miguel Maria de Sá Paes do Amaral.
Miguel Pais do Amaral is de zoon van Manuel José Maria de Sá Pais do Amaral VII Conde d`Anadia , en Maria Mafalda de Figueiredo Cabral da Câmara da Casa dos Condes de Belmonte.

Vanaf 1976 nam hij het beheer over van het familiebezit in Alferrarede, Abrantes. Sindsdien zijn belangrijke restauratiewerkzaamheden uitgevoerd aan de gebouwen van de boerderij, alsook aan het kasteel - de hoofdresidentie van het landgoed. Intussen zijn het kasteel en de verschillende gebouwen op het domein, evenals de tuinen en de moestuin, geklasseerd als gebouw van openbaar belang (nationaal erfgoed). Vanaf de jaren '90 is men begonnen met de reconversie van de olijfgaard, die meer dan honderd jaar oud was en niet aangepast aan de moderne teelttechnieken. Reeds in de 21e eeuw werd het olijfolie merk - Casa Anadia - gelanceerd, dat sinds zijn lancering belangrijke prijzen en onderscheidingen heeft gewonnen.